Potomek jest niejadkiem. Takim niejadkiem do potęgi n-tej. Skutkuje to notorycznymi próbami wciśnięcia mu czegoś. Czegokolwiek.
- Wypijesz aktimela? - pytam Potomka. Potomek gania, więc możliwe, że w przelocie usłyszał tylko ...esz ak...?
- Nie teraz! Nie mam ochoty!
Po 10 sekundach:
- Mój brzuszek już podjął decyzję! Już chce!
W dzieciństwie niebo jest równie bliskie i rzeczywiste jak brzeg morza, obok skomplikowanych szczegółów świata pojawia się prostota: Bóg jest dobry; dorośli znają odpowiedzi na wszystkie pytania; istnieje coś takiego, jak prawda; a sprawiedliwość działa miarowo i bezawaryjnie, jak zegar.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz